Privacy en openbaarheid
Een eerste vinger oefening rondom dit onderwerp. Aanleiding is een vraag die me is gesteld om een artikel te schrijven rondom het spanningsveld tussen privacy en openbaarheid. Een interessant praktijk voorbeeld kwam ik enige tijd geleden tegen rondom de zaak Stoker. Opgelicht! had hier aandacht aan besteed.
Ondanks dat alle zaken rondom dit illuster individu bekend waren bij justitie was het politie korps in Amsterdam niet instaat om deze op het moment waarop dat noodzakelijk was paraat te hebben. Onbegrip bij de aanwezigen en vooral de gedupeerde van deze oplichter. Echter deze 'tekortkoming' is niet zozeer te wijten aan de kennis en vaardigheden van het korps in Amsterdam, maar wel aan de structuur waarin de gegevens over deze zaken zijn opgeslagen. Kan dat dan niet anders. Ja. Technisch is het ongetwijfelt anders in te richten en wel zodanig dat alle systemen die daar toegang toe moet hebben uit kunnen putten.
Waarom is dit dan niet op deze wijze georganiseerd en ingericht? Jaren geleden al las ik een artikel dat er landelijk een database ingericht was waarin gegevens van procesverbalen op landelijk niveau opgeslagen werden. Het artikel was relatief technisch van aard, maar naast deze technische uitleg werd in het artikel ook stilgestaan bij de keerzijde van de centrale databank. De toegang zo werd nadrukkelijk gesteld was goed afgeschermd
Allemaal technische insteek waar aan een aantal maatschappelijke ontwikkelingen en uiteindelijk ook juridische maatregelen aan ten grondslag liggen. Vooral de maatschappelijke reactie op openbaarheid en de concequentie op de pricacy worden regelmatig in het nieuws naar voren gebracht. Denk aan de discussie over de databank die in Engeland voor iedereen beschikbaar is om na te gaan waar in de buurt veroordeelde pedofielen wonen. Een aardige mashup op google maps, maar is het ook maatschappelijk wenselijk om deze privacy grens te overschrijden? De meningen lopen uiteen.
